Günümüzde okul hayatından iş yaşamına geçerken yaşanan süreçte her yıl milyonlarca mezun genç mutsuz bir yaşama adım atıyor. Üniversitede tercih edilerek okunan bölümden mezun olduktan sonra iş bulamama sorunu hayalleri öteleyerek unutturuyor. Bu süreçte belki de yaşamdaki en büyük sabrı göstermek gerekiyor…
Harfleri sözcüklere dönüştürmek ve bu sözcükleri de satırlara dökmek gibi bir yeteneğim olduğunu daha henüz bilmediğim günlerde “gazetecilik” mesleğine aşık olmuştum. Hem de çok büyük bir tutkuyla… Büyük bir özveriyle hazırlandığım üniversite sınavında Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik bölümünü kazandığım günü daha dün gibi hatırlasam da mezun olalı 7 yıl bitti bile! Ünlü filozof Konfüçyüs, “Sevdiğiniz işi yaparsanız, bir gün bile çalışmış sayılmazsınız” demiş… Ben işte aynı bu sözdeki gibi henüz bir gün bile çalışmadım! Çünkü bazı meslekler vardır ki sadece çalışılmaz yaşanır. Çünkü haber hayattır. Uzun lafın kısası yazmaktan tutun da gözümün gördüğü yüreğimin hissettiği anları fotoğraf karesiyle anlatabildiğim her an ben sadece çalışmıyor keyifle yaşıyorum. Naçizane bu mesleğe aşık bir genç olarak, kalemi her elime alışımda, fotoğraf makinemin vizöründen anı yakalamak için her bakışımda hayatın güzellikler getirmesini diliyorum.
Yerel gazetede gazetecilik yapmak bu işin mutfağında pişmek demek. Ama maalesef Türkiye’de okuma alışkanlıklarındaki yetersizlik gibi yerel haberlerin önemi de yeteri kadar bilinmiyor. Oysaki bireyin önce yerel basında okuduğu haberlerle yaşadığı çevrenin gelişmelerinden haberdar olup, daha sonra ulusal basından gündemi takip etmesi daha faydalı olur. Her meslekte ama en çok da gazetecilikte emek vermek çok önemlidir. Uzun yılları mesleğe vermeden meslek kişiye bir şey kazandıramaz. Gazetecilik günümüzde çok zor koşullarda yapılıyor. Meslek bir yandan bu işin ehli olmayanlar tarafından hoyratça kullanılmaya çalışılırken diğer yandan bu işe gönül veren gençler gelecek umutlarını gittikçe yitiriyor.
Bu mesleğe sahip çıkmak, naçizane bir kalem olabilmek için gece gündüz demeden emek vermeye devam ederken “İyi ki gazeteciyim” diyebileceğim güzel yıllara diyelim… Bana sonsuz emeği geçen başta ailem olmak üzere eğitim hayatımdaki tüm öğretmenlerime de saygılarımı sunuyorum. İyi ki varsınız…
Sevgiyle kalın…
