İyi arkadaşlık eden, saygılı, nazik erkekler vardı bir zamanlar.Üslupları son derece düzgün, karşısındaki kadına saygı duyan, dinlemeyi ve kendini ifade etmeyi iyi bilen, nezaketiyle kendine hayran bırakırken karşısındaki kadına da özel olduğunu hissettiren adamlar.
Ya şimdi..
Centilmenliği elden bırakmış öyle çok adamla karşılaşıyoruz ki hayatımızda. Centilmenlikle kendini parlatmış adamlar görmek neredeyse imkansız artık.
Elinde bir demet çiçekle sevdiği kadına kendini özel hissettiren adamlar nerede? Asansörden çıkarken yanındaki kadına kapıyı tutan erkekler nerede?
Centilmen erkeklerin soylarımı tükendi yoksa artık centilmen olmanın, kadınların gözünde pek bir değeri olmadığını mı düşünüyorlar.
Onlar mı centilmenliği bıraktı yoksa biz kadınlar mı heveslerini kırdık bu konuda.
Hadi hanımlar biraz gerçekçi olalım ve çuvaldızı bu sefer kendimize batıralım.
Mesela bizim bir erkekte aradığımız meziyetler arasında centilmenlik kaçıncı sırada?
Elinde bir demet çiçekle kapımıza gelen erkeğin yaptığı bu centilmenlik mi bizim için kıymetli yoksa getirilen çiçeğin pahalı ya da ucuz olması mı?
Hafta sonu için romantik bir akşam yemeği ayarlayan erkeğin, bu ince düşüncesi mi yoksa seçtiği restoranın lüks ve popüler bir mekan olması mı?
Tüm bunları düşününce erkekler mi centilmenliği elden bıraktı yoksa biz kadınlar mı heveslerini kırdık sorusunu kendime sormadan edemiyorum.
Sadece yüksek standartlarda bir hayat sunduğu, en lüks mekanlara götürdüğü, en pahalı çiçekleri aldığı için, nezaketten yoksun kaba saba adamları centilmen adamlara tercih etmiyor muyuz? Bize nasıl davrandığından çok, bize sağladığı imkanlar için centilmen adamları görmezden gelmiyor muyuz?
İnanın centilmen adamlar hâlâ var. Sadece biz onları görmezden geldikçe onlar da görünmez olmaya başladılar. Kim bilir belki de küstürdük saygılı, nazik, beyefendi erkekleri kendimize.
Hâl böyle olunca da nerde o eski centilmenler diye yakınmaya başladık. Onları küstürüp görmezden gelirken aslında kendimize de haksızlık etmedik mi?
O centilmen erkekleri saklandıkları yerden çıkarmanın tek bir yolu var, görünür olduklarına inandırmak. Nasıl mı, en kolayından başlayarak.
Centilmen bir erkeğin açtığı kapıdan teşekkür ederek geçmekle mesela.