Hayat akıp gidiyor, bugünlerde bana en iyi gelen şey ise mesleğime olan özverimin, güzel enerjimin, samimiyetimin ve umut dolu oluşumun paylaştıkça çoğalıyor olduğunu duymak ve görmek… Başka bir meslek hiç düşünmedim, bu vesileyle 21 Ekim Dünya Gazeteciler Günü’nde bir kez daha çok mutlu olduğumu söylemek istiyorum, iyi ki gazeteciyim.
***
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı coşkusunu bu yıl pandemi süreci kısıtlamalarına rağmen yine dolu dolu yaşadık. Milletçe birlik ve beraberliğimizin en güzel ve en anlamlı günlerinden biri olan Cumhuriyet Bayramı’mız 97. yılına girdi, kutlu olsun. Mustafa Kemal Atatürk’ü saygı, özlem ve minnetle anıyorum.
***
Eğitim-öğretim yılı bu süreçte online olarak başladı ve öğrenciler okuldaki yüz yüze eğitimi özlese de pandemi süreci tedbirleri kapsamında bu mümkün olamadı. Teknolojinin önemini bu vesileyle bir kez daha anladık. Tüm öğrencilere mesleğe ve hayata atılmadan önce emek verdikleri okul yaşamlarında başarılar diliyorum.
***
Gelelim koronavirüsle mücadele sürecimize! Toplum olarak bazı şeyleri özellikle “kuralları” dikkate almama gibi bir davranış bozukluğu yaşıyor olabiliriz… İstanbul’da başta Sarıyer olmak üzere birçok ilçede koronavirüs arttı. Yetkililer uyarıyor. Uymamız gereken tüm kurallar tek tek anlatılıyor. Ama nafile!… Peki, neden böyle oluyor sizce? Siz yanıtını düşünün ama bence herkesin her şeyi çok iyi bildiğini iddia etmesi başlıca sebep. Tabi konulan kurallara uyulmaması da bunun bir parçası. Yani mesela maske kullanımını örnek verelim, doğru kullanma yöntemini bilsek de uygulamıyoruz. Çünkü her şeyde olduğu gibi kuralları bile kendimizce yanlış yorumlayarak yapıyoruz. Geçenlerde otobüste bir adam maskesini indirdi, otobüse tutunduğu eliyle burnunu güzelce kaşıdı. Sonra maskesini kapattı ve o eliyle de tutunmaya devam etti! Ondan sonra oraya dokunacak ve temas edecek başka yolcular olacağını da düşünürsek virüsün yayılma hızını varın siz hesap edin! Hani ağzımızı, burnumuzu ellerimizle ellemeyecektik!
***
Tüm bu pandemi süreciyle mücadelemizi sürdürmek bir yana toplumdaki şiddet eğilimine de yine değinmeden geçemeyeceğim… Bir otobüs şoförü içinde yolcu taşıdığı araca kendi özel aracıymış gibi davranıp, yolun ortasında durdurup taksiciyle kavgaya tutuşuyorsa hiçbir şey öğrenemedik demektir. Eğitimin önemini her fırsatta vurgulamak ve ne yazık ki yetersiz kaldığını belirtmekte de fayda var. Her meslek sabır gerektirir. Ama İstanbul’da şoför olmak daha da fazla sabır gerektirir. Herkesin acelesi var ve İstanbul olarak koca bir şehir bir yerden bir yere yetişmeye çalışıyoruz. Kaybedecek vaktimiz yok, hele ki şiddetle! O nedenle keşke herkes en iyi yapabileceği mesleği seçse de toplum olarak daha başarılı işlere imza atabilsek… Üretebilsek ve daha mutlu olabilsek. Bence sağlığımızı tehdit eden koronavirüsle mücadele ederken yapmamız gereken en önemli şeylerin başında anlayışlı olmak geliyor. Bunu sağlayamadığımız sürece hayat akıp gider ve geriye dönüp bakınca hatırlanacak güzel anılar yerine sadece yüksek sesle bağırılan bomboş cümleler kalır. Empati yapabilmek, bir insanın yürüdüğü yolların meşşakkatini anlayabilmek çok önemlidir. Israrla sürdürdüğünüz anlayışsızlıklarınızı ne olur bir kenara bırakın artık… Yeter!
***
Eğer herkes çok bildiğini iddia ettiği konularda gerçekten bilgili olsaydı daha ne isterdik! Ama maalesef değiliz ve her işi uzmanına bırakmalıyız. Pandemi sürecinde kilo artışı toplum genelinde fazlasıyla oldu. Bunun beraberinde zayıflamak adına yetersiz ve dengesiz beslenmeler de arttı diyebiliriz. Siz siz olun sağlığınızı riske atmayın. Kulaktan dolma bilgilere inanmayın. Karşınızda zayıf bir insan olsa bile size fayda getirecek bilgilere sahip olmayabilir. Bugünlerde yapılacak en büyük hata bedenimizin sesine kulak vermemek olur. Unutmayın özellikle mevsim geçişleri tehlikelidir. Dikkatli beslenme alışkanlıkları edinilmezse sağlığımız riske girer.
Herkese sağlıklı ve keyifli günler diliyorum.
