Bazı hayaller vardır, yalnızca bir bireyi değil, bir toplumu dönüştürür. Alev BAYMUR ŞARKAYA’nın kuruculuğunda hayat bulan Boğaziçi Olimpik Spor Kulübü, tam da böyle bir hayalin vücut bulmuş hali.
Kurucusu Alev BAYMUR ŞARKAYA spor yaşamına çocuk yaşta judo ile başlamış, sekiz yaşında İstanbul Minikler Judo şampiyonluğu kazanmıştır. Hacettepe Üniversitesi Ankara Devlet Konservatuarında klasik bale eğitimi alan Alev Hanım, 16 yıl İstanbul Devlet Opera Bale sanatçısı olarak görev almıştır.
Kadın sporculara destek olmak, onların sesini daha yüksekten duyurmak ve sporda cinsiyet eşitliği mücadelesinde somut katkı sunmak amacıyla kurulan bu kulüp aynı zamanda, kadınlar arasında bir dayanışma ağına dönüşme yolundadır.
Boğaziçi Olimpik Spor Kulübü’nün en dikkat çekici özelliği, tüm üyelerinin kadınlardan oluşması. Bu bilinçli tercih, sporda kadın varlığını görünür kılmak ve fırsat eşitliğine vurgu yapmak açısından büyük bir anlam taşıyor. Kadınların erkek egemen bir alanda sadece “yer alma” çabası değil “yer bulma” çabasıdır. Kendi kulüplerini, kendi başarılarını, kendi sistemlerini yaratma iradesidir.
Yarınlara İlham
Boğaziçi Olimpik Spor Kulübü’ nün hikayesi, sadece bugünün değil; geleceğin kadınlarına da ilham veriyor. Belki şu an küçük bir salonda koşan bir kız çocuğu, bir gün olimpiyatlara katılacak.
Ve o zaman şunu göreceğiz; Değişim içten başlar. Bir kişiyle, bir fikirle, bir adımla. Ve o adım, büyür, çoğalır, dönüşür.
Spor, hepimiz için bir özgürlük alanıysa, bu kulüp kadınlar için aynı zamanda bir yeniden doğuş hikayesi. Alev BAYMUR ŞARKAYA ve değerli yol arkadaşlarının açtığı bu yol, yalnızca bugünün kadın sporcularına değil, yarının güçlü kadınlarına da ilham olmaya devam edecek.
Ve belki bir gün, olimpiyatlarda madalya kürsüsüne çıkan bir kadın sporcu mikrofonu eline alıp şöyle diyecek:
“Benim hikayem Boğaziçi Olimpik Spor Kulübü’nde başladı”
Benim de üyesi olma şansına sahip olduğum bu yapılanmada, Boğaziçi Olimpik Spor Kulübü olarak, tüm kadınlarımızın desteğini yürekten istiyorum…
***
BEDENLERİMİZ ÜZERİNDEN BİZİ ÜZMEKTEN VAZGEÇİN
Çünkü bedenimiz savaş alanı değil, yaşamın kendisidir.
Kaç yaşımızda olursak olalım, bedenimize dair söyleyecek bir şeyleri hep oldu insanların. Çok zayıf olduk, laf ettiniz. Kilomuz arttı susmadınız. Göğsümüzün şekli, kalçamızın büyüklüğü, saçımızdaki beyazlar, yüzümüzdeki çizgiler… Hep bir eksik hep bir kusur buldunuz.
Ama yeter.
Biz kadınlar yorulduk. Bedenlerimiz bizim hikayemiz. Çatlaklarımız, çocuk büyütmenin; göbeğimiz kahkahalarla yenilen akşam yemeklerinin çizgilerimiz yılların hatırası. Her bir iz her bir dönüşüm bizim yaşanmışlığımız.
Ama siz ne yaptınız?
Bize bu hikayeyi utandırarak okuttunuz.
Biz kadınları, yalnızca güzelliğimiz ile tanımlayan her bakışınızla, ruhumuzu, zekamızı, kalbimizi yok saydınız. Ve ne acıdır ki, biz kadınlar bazen birbirimize de bu bakışla baktık. Bize öğretileni biz de birbirimize miras bıraktık.
Ama artık bu zinciri kırma zamanı…
Artık genç kızların aynalara küsmeden büyümesi gerekiyor. Bir kadının denize girerken etrafındaki yargılayıcı bakışlara değil sadece denizin serinliğine odaklanması gerekiyor. Hamile bir kadının, sadece karnındaki bebeğini değil kendi bedenini de sevmesi gerekiyor.
Ve en önemlisi sizin de;
Bedenlerimiz üzerinden bizi susturmaktan küçümsemekten şekillendirmeye çalışmaktan vazgeçmeniz gerekiyor.
Çünkü biz bedenimizi değiştirmeyi değil onu sevmeye seçtik.
